Sun, 15/05/2011
Ο πρόεδρος του Ε’ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας, Κώστας Μενουδάκος, δήλωσε στην Καθημερινή της Κυριακής πως το περιθώριο νομιμοποίησης αυθαιρέτων υπάρχει μόνο για όσα αποδεδειγμένα κτίστηκαν πριν από το 1983 και για εκείνα που ανεγέρθηκαν μεν χωρίς οικοδομική άδεια, αλλά δεν υπερβαίνουν τους όρους δόμησης της περιοχής.
Κάθε άλλη πρόταση, τόνισε ο κ. Μενουδάκος, είναι αδύνατον να νομιμοποιήσει αυθαίρετα ή να τα εξαιρέσει από κατεδάφιση.
Μια ιστορία που κρατάει από το 1968!
Η «νομιμοποίηση» αυθαιρέτων έναντι οικονομικού ανταλλάγματος μετράει περισσότερα από 40 χρόνια. Για πρώτη φορά εφαρμόστηκε στον α.ν. 410/1968, που θέσπισε την εξαίρεση από την κατεδάφιση όλων των αυθαιρέτων σε εντός σχεδίου περιοχές. Οι ιδιοκτήτες όφειλαν να τα δηλώσουν σε 6 μήνες οι οποίοι μέσω διαδοχικών παρατάσεων έγιναν... 11 χρόνια, η δε εισφορά αντιστοιχούσε σε ποσοστό της αξίας του κτιρίου.
Ακολούθησε ο ν. 720/1977, που προέβλεψε και αυτός γενικευμένη εξαίρεση από την κατεδάφιση, αυτή τη φορά και για τα εκτός σχεδίου αυθαίρετα. Η εξαίρεση γινόταν με δήλωση του ιδιοκτήτη στην πολεοδομία και καταβολή εισφοράς βάσει τετραγωνικών. Ο ν. 720/1977 κρίθηκε αντισυνταγματικός από την Ολομέλεια του ΣτΕ το 1980.
Στη συνέχεια ήρθε ο 1337/83, έκτοτε σημείο αναφοράς της νομολογίας. Ο νόμος έδωσε τη δυνατότητα εκτεταμένων πολεοδομήσεων περιοχών αυθαιρέτων αλλά και τη νομιμοποίηση μεμονωμένων κατασκευών, μέσω της δήλωσής του από τους ιδιοκτήτες τους και της καταβολής του 10% της αξίας του αυθαιρέτου. Εθεσε δε ως όριο την 31/1/1983, μετά την οποία απαγορεύτηκε κάθε νομιμοποίηση. Οι ρυθμίσεις αυτές συμπληρώθηκαν από τον ν. 1512/85, που έδωσε δυνατότητα εξαίρεσης από κατεδάφιση για μικρές πολεοδομικές παραβάσεις. Τις δυνατότητες του τελευταίου αυτού νόμου για την εξαίρεση αυθαιρέτων από την κατεδάφιση επιχείρησε να επεκτείνει ο ν.3044/02, που κρίθηκε αντισυνταγματικός από το ΣτΕ. Τέλος, ο 3212/03 έδωσε τη δυνατότητα γενικευμένης σύνδεσης αυθαιρέτων με δίκτυα ηλεκτρικού και νερού.
Κάθε άλλη πρόταση, τόνισε ο κ. Μενουδάκος, είναι αδύνατον να νομιμοποιήσει αυθαίρετα ή να τα εξαιρέσει από κατεδάφιση.
Μια ιστορία που κρατάει από το 1968!
Η «νομιμοποίηση» αυθαιρέτων έναντι οικονομικού ανταλλάγματος μετράει περισσότερα από 40 χρόνια. Για πρώτη φορά εφαρμόστηκε στον α.ν. 410/1968, που θέσπισε την εξαίρεση από την κατεδάφιση όλων των αυθαιρέτων σε εντός σχεδίου περιοχές. Οι ιδιοκτήτες όφειλαν να τα δηλώσουν σε 6 μήνες οι οποίοι μέσω διαδοχικών παρατάσεων έγιναν... 11 χρόνια, η δε εισφορά αντιστοιχούσε σε ποσοστό της αξίας του κτιρίου.
Ακολούθησε ο ν. 720/1977, που προέβλεψε και αυτός γενικευμένη εξαίρεση από την κατεδάφιση, αυτή τη φορά και για τα εκτός σχεδίου αυθαίρετα. Η εξαίρεση γινόταν με δήλωση του ιδιοκτήτη στην πολεοδομία και καταβολή εισφοράς βάσει τετραγωνικών. Ο ν. 720/1977 κρίθηκε αντισυνταγματικός από την Ολομέλεια του ΣτΕ το 1980.
Στη συνέχεια ήρθε ο 1337/83, έκτοτε σημείο αναφοράς της νομολογίας. Ο νόμος έδωσε τη δυνατότητα εκτεταμένων πολεοδομήσεων περιοχών αυθαιρέτων αλλά και τη νομιμοποίηση μεμονωμένων κατασκευών, μέσω της δήλωσής του από τους ιδιοκτήτες τους και της καταβολής του 10% της αξίας του αυθαιρέτου. Εθεσε δε ως όριο την 31/1/1983, μετά την οποία απαγορεύτηκε κάθε νομιμοποίηση. Οι ρυθμίσεις αυτές συμπληρώθηκαν από τον ν. 1512/85, που έδωσε δυνατότητα εξαίρεσης από κατεδάφιση για μικρές πολεοδομικές παραβάσεις. Τις δυνατότητες του τελευταίου αυτού νόμου για την εξαίρεση αυθαιρέτων από την κατεδάφιση επιχείρησε να επεκτείνει ο ν.3044/02, που κρίθηκε αντισυνταγματικός από το ΣτΕ. Τέλος, ο 3212/03 έδωσε τη δυνατότητα γενικευμένης σύνδεσης αυθαιρέτων με δίκτυα ηλεκτρικού και νερού.
ande na telionoume !!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή